Τα κατάγματα του άνω άκρου στον αναπτυσσόμενο σκελετό είναι πολύ συχνά και κάθε Ορθοπαιδικός θα κληθεί αρκετές φορές στην καριέρα του να αντιμετωπίσει τέτοιες κακώσεις. Τα κατάγματα του καρπού και της περιοχής του ώμου (πχ. κατάγματα κεφαλής βραχιονίου, κατάγματα κλείδας) αντιμετωπίζονται στην  πλειονότητα τους συντηρητικά με εφαρμογή γύψου ή νάρθηκα εκτός εάν είναι πολύ παρεκτοπισμένα. Τα κατάγματα που χρειάζονται ιδιαίτερη προσοχή και εμπειρία είναι αυτά της περιοχής του αγκώνα (πχ. υπερκονδύλια κατάγματα βραχιονίου, κατάγματα κονδύλων κλπ.) όπου η ακριβής ανατομική ανάταξη είναι απαραίτητη. Και αυτό δεν είναι πάντα εφικτό με συντηρητικές μεθόδους. Στις περιπτώσεις αυτές η χειρουργική αποκατάσταση των καταγμάτων αυτών είναι απαραίτητη.