υπηρεσίες

Οι ολικές αρθροπλαστικές γόνατος και ισχίου αποτελούν τις τελευταίες τουλάχιστον τρεις δεκαετίες τη λύση του προβλήματος της προχωρημένης οστεοαρθρίτιδος σε ηλιωμένους ασθενείς. Η ολική αρθροπλαστική ισχίου θεωρείται η πιο πετυχημένη επέμβαση ( όλων των χειρουργικών ειδικοτήτων) στο Ηνωμένο Βασίλειο στον εικαστό αιώνα από την άποψη της ικανοποίησης των ασθενών. Η ολική αρθροπλαστική γόνατος , καθώς είναι και λίγα χρόνια νεότερη από την ολική ισχίου, φαίνεται ότι ακολουθεί κατά πόδας στην επιτυχία και στα καλά αποτελέσματα την ολική αρθροπλαστική του ισχίου.

Η αρθροσκόπηση του καρπού  όπως και ηαρθροσκόπηση του γόνατος ή του ώμου ξεκίνησε ως διαγνωστική μέθοδος για την καλύτερη και πιο λεπτομερή διάγνωση των παθήσεων του καρπού. Ωστόσο με το πέρασμα των χρόνων και με την εξέλιξη των χειρουργικών τεχνικών αλλά και των χειρουργικών εργαλείων , έχει εξελιχθεί σε μία πολύ καλή χειρουργική τεχνική για την αντιμετώπιση παθήσεων όπως οι ρήξεις του τρίγωνου χόνδρου, οι υμενίτιδες του καρπού, τα ενδοαρθρικά κατάγματα του καρπού κ.λ.π. 

Οι τενοντίτιδες του άνου άκρου είναι πολύ συχνές παθήσεις και αφορούν κυρίως την τενοντίτιδα του τένοντα του υπερακανθίου στον ώμο, την τενοντίτιδα των εκτεινόντων τενόντων του καρπού(γνωστότερη ως έξω επικονδυλίτιδα ή αγκώνας των τενιστών) καθώς και τις στενωτικές τενοντίτιδες των καμπτήρων των δακτύλων (εκτινασσόμενος δάκτυλος) ή και των εκτεινόντων τενόντων των δακτύλων(πχ. το σύνδρομο De Quervain).

Οι παθήσεις σε αρχόμενα στάδια μπορούν να αντιμετωπιστούν συντηρητικά με ξεκούραση, τροποποίηση των δραστηριοτήτων, φαρμακευτική αγωγή.Σε πολλές περιπτώσεις εφαρμόζεται η τοπική έγχυση κορτιζονούχου διαλύμματος στην περιοχή της φλεγμονής. Τα τελευταία χρόνια και σε επιλεγμένες περιπτώσεις εφαρμόζεται ή έγχυση βιολογικών παραγόντων PRP (platelet rich plasma). Στη μέθοδο αυτή μετά από συλλογή περίπου 10ml αίματος από τον ασθενή και μετά από φυγοκέντρηση του αίματος κατά την οποία απομακρύνονται τα ερυθρά αιμοσφαίρια, προκύπτει διάλυμμα το οποίο είναι πλούσιο σε αιμοπετάλια (τα κύτταρα δηλ. που είναι υπεύθυνα για τηνπήξη του αίματος). Το διάλυμμα αυτό ενίεται στην περιοχή της φλεγμονής με πολλές φορές θεαματικά αποτελέσματα.

Οι τενοντομεταθέσεις είναι οι μεταφορές -χειρουργικά-  υγιών και λειτουργικών τενόντων σε θέσεις άλλων τενόντων που για κάποια αιτία (τραυματισμοί, χρόνιες βλάβες των νεύρων) έχουν απωλέσει τη λειτουργία τους. Είναι συχνότερες στο άνω άκρο αλλά δεν είναι σπάνιες και στο κάτω άκρο(πχ. σε περιπτώσεις πτώσης του άκρου ποδός). Στο άνω άκρο συχνότερες είναι οι τενοντομεταθέσεις για βλάβες του κερκιδικού νεύρου χωρίς όμως να είναι σπάνιες οι τενοντομεταθέσεις για βλάβες του μέσου ή του ωλενίου νεύρου. Πρόκειται για επεμβάσεις εξειδικευμένες που καλό είναι να εκτελούνται από χειρουργούς με εκπαίδευση στον συγκεκριμένο τομέα.

Τα κατάγματα του άνω άκρου στον αναπτυσσόμενο σκελετό είναι πολύ συχνά και κάθε Ορθοπαιδικός θα κληθεί αρκετές φορές στην καριέρα του να αντιμετωπίσει τέτοιες κακώσεις. Τα κατάγματα του καρπού και της περιοχής του ώμου (πχ. κατάγματα κεφαλής βραχιονίου, κατάγματα κλείδας) αντιμετωπίζονται στην  πλειονότητα τους συντηρητικά με εφαρμογή γύψου ή νάρθηκα εκτός εάν είναι πολύ παρεκτοπισμένα. Τα κατάγματα που χρειάζονται ιδιαίτερη προσοχή και εμπειρία είναι αυτά της περιοχής του αγκώνα (πχ. υπερκονδύλια κατάγματα βραχιονίου, κατάγματα κονδύλων κλπ.) όπου η ακριβής ανατομική ανάταξη είναι απαραίτητη. Και αυτό δεν είναι πάντα εφικτό με συντηρητικές μεθόδους. Στις περιπτώσεις αυτές η χειρουργική αποκατάσταση των καταγμάτων αυτών είναι απαραίτητη.

Τα συνηθέστερα κατάγματα της άρθρωσης του αγκώνα είναι τα κατάγματα κεφαλής κερκίδας, τα κατάγματα ωλεκράνου και τα κατάγματα του κάτω τμήματος του βραχιονίου οστού. Εφόσον είναι απαρεκτόπιστα αντιμετωπίζονται συντηρητικά με εφαρμογή γύψων ή ναρθήκων ανάλογα με τον τύπο του κάθε κατάγματος ή ακόμη και με άμεση κινητοποίηση όπως στα απαρεκτόπιστα  κατάγματα κεφαλής κερκίδας. 

Οι αρθρίτιδες χωρίζονται σε δύο κύριες μεγάλες κατηγορίες 1ον: Τις εκφυλιστικές οι οποίες οφείλονται στην αναμενόμενη εκφύλιση-γήρανση του ανθρώπινου σκελετού εξαιτίας του γεγονότος ότι όλοι μας μεγαλώνουμε βιολογικά και 2ον: στις αυτοάνοσες (π.χ. ρευματοειδής αρθρίτις )οι οποίες οφείλονται σε κάποια διαταραχή του ανοσοποιητικού συστήματος (συστήματος άμυνας) του οργανισμού. Οι δεύτερες είναι αντικείμενο της ειδικότητας της ρευματολογίας και μόνο όταν οι παραμορφώσεις είναι βαρειές και η λειτουργική ανεπάρκεια του ασθενούς μεγάλη, πρέπει οι ασθενείς να απευθύνονται σε χειρουργούς Ορθοπαιδικούς.

Τα κατάγματα του περιφερικού τμήματος της κερκίδος (στον καρπό) είναι τα συχνότερα του ανθρώπινου σκελετού και γίνονται ολοένα και συχνότερα με την αύξηση της ηλικίας του πληθυσμού. Η συνυπάρχουσα οστεοπόρωση στην τρίτη ηλικία σε συνδυασμό με την αστάθεια που υπάρχει σε ηλικιωμένους ανθρώπους έχει ως αποτέλεσμα οι συχνές πτώσεις να οδηγούν σε κατάγματα αυτού του τύπου.

To ωλένιο νεύρο είναι ένα εκ των τριών μεγάλων νεύρων  του άνω άκρου( Τα άλλα δύο είναι το μέσο και το κερκιδικό) που μπορεί να παγιδευτεί είτε στην ωλένια αύλακα του αγκώνα είτε σε ένα στενό κανάλι του καρπού δίπλα στον καρπιαίο σωλήνα που ονμάζεται κανάλι του Gyon.

Το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα είναι η κατάσταση στην οποία πιέζεται το μέσο νεύρο στον καρπό προκαλώντας μούδιασμα (μυρμήγκιασμα) , πόνο και σε προχωρημένα στάδια αδυναμία ή ακόμη και ατροφία στους μύες της άκρας χειρός.